جادویی به نام تقدیر با مثال دوچرخه سوار

ماشینی را تصوّر کنید که , در حال عبور از خیابان است و ناگهان به دوچرخه ای برخورد می کند و دوچرخه و دوچرخه سوار روی زمین می افتند!

فرض کنید, ما هم خبرنگاری می فرستیم به صحنۀ روز قیامت تا با خدا مصاحبه کند!

به این مصاحبه توجه کنید:

خبرنگار می پرسد: خدایا تشریح بفرمایید این حادثه چرا اتّفاق افتاد؟

خدا در جواب می فرماید: از کدام طرف بگویم؟

– از طرف رانندۀ اتومبیل؟ !

– یاازطرف دوچرخه سوار؟!

– یاازطرف مغازه داری که این حادثه مقابل مغازه اش رخ داده؟!

 – یاازطرف مأمور راهنمایی که سر صحنه حاضر شده ؟!

-یاازطرف پرستاری که در بیمارستان بالای سر راکب حاضر شده! یا ……

– بالـأخره این اتّفاقی بود که من برای ده نفر نوشته بودم.

این اتّفاق از زاویۀ دید هر کدامشان متفاوت است و من هم, خدایِ همۀ اینهاهستم

 و برای همه ی این ها, این قضیّه را تقدیر کرده بودم .

از زاویۀ هر کدامشان به یک علّتی این کار را کردم.

خدا ادامه می دهد: این پسری که امروز پایش شکست ؛ دیروز دلِ پدرش را شکسته بود، ما هم پایش را شکستیم.

-خُب مادرش چه گناهی کرده بود؟ که باید این همه دلهره و اضطراب را تحمّل کند؟

مادرش هم پیش همسایه ها نشسته بود، بچّۀ همسایه را سرزنش کرد ه بودکه چقدر دست و پا چلفتی است و مُدام؛ زمین می خورد و دل همسایه را شکست, الان یک زنِ همسایه می رود به او خبر می دهد که چه پسر دست و پا چلفتی ای داری که با دوچرخه زمین خورده وپایش شکسته است.

– خب، پدرِ بیچاره اش, چه گناهی داشت که باید,غصّه بخوره و خرجِ دوچرخه و خرجِ بیمارستان را بدهد؟

– پدرش هم دیشب در مسجد , داشتن پول جمع می کردن او با این که پول داشت, ولی پول نداد!

 چون از بندگانِ خوب ماهست,ماهم خواستیم حواسش را جمع کند که اگر جایی فرصت انفاق پیدا کرد, دستش را نگه ندارد.!

-آن رانندۀ ماشین در این داستان چه نقشی داشت؟

-آن راننده اصلا علّت مستقلّ داشت وبه هیچ کدام از این ها ربطی نداشت.

-آن راننده ماشین اش را تازه خریده بود بهِش حسودی کردند –-او هم صدقه نداده بود—،

 ما هم موتورش را پیاده کردیم!

-ناگفته نماند که ما برای اینکه بنده هایمان به ما بیشتر آویزان شوند, عواملی در این عالم گذاشتیم که یکی از آنها همین حسادت است.یکی از آن ها چشم خوردن است.

– خلاصه عوامل زیاد و خطرها فراوان هست بندگان ما باید به ما آویزان شوند.

-خُب, آن مغازه دار نقشش این وسط چه بود؟

-آن مغازه دار از قبل با این پسره بد بود ,گفتیم حالا آزمایش اش کنیم, ببینیم انصاف داردکه گذشت کند و به دادِ این پسر برسد یا نه؟

– قرار است فردا بلایی سرِ این مغازه دار بیاید, چون خودش یک گناهی پیش ما دارد حالا اگر این جا گذشت کند ما هم از آن گناهش گذشت می کنیم.

– گفتیم یک فرصتی به او بدهیم او را با این صحنه امتحان کنیم.

این خبرنگار اعزامی ما کمی رِند است لذا از خدا می پرسد

اگر راننده ماشین صدقه می داد که همه ی نقشه های شما به هم می ریخت!

امّا خدا لبخندی می زند و می فرماید:

این که برای من کاری ندارد تو چقدر ساده ای!

-اگر راننده صدقه می داد عیناً همین صحنه را بوجود می آوردم فقط در آخرین لحظه به راننده کمک می کردم که ماشینش را کنترل کند!

-فقط یک بوقِ محکم می زد و دوچرخه سوار هول می شد  و تعادل اش را از دست می داد و به زمین می خورد و بقیۀ ماجرا هیچ تغییری نمی کرد.

– اگر آن پسر عذر خواهی می کرد و والدینش از او راضی می شدند چه؟

– خب ما هم پای پسر را نمی شکستیم!!

– اگر پایش را نمی شکستی مادر را چطور تنبیه می کردی؟

– چگونه می خواستی خرج بگذاری روی دست پدرش تا تنبیه شود؟

– شما غصّۀ آن را نخور!

– ماهم پدرش را با داغون کردن دوچرخه تنبیه می کردیم ,

او مجبور بود همان مقدار خرج کند, تا یک دوچرخه نو بخرد!

– امّا ؛مادرش اینقدر همسایۀ بیکار دروغ پرداز زیاد است, یکی از همسایه ها را می فرستادیم به مادرش بگوید شنیدیم پسرت پایش شکسته !!!

– همین بس بود که مادر تا ظهر که پسرش بیاید دلشوره داشته باشد، ما کارمان را بلدیم!

و این داستان می تواند همین طور ادامه داشته باشد و خدا هر کدام از مهره ها را که خواست به دلخواه جابجا کند و به مقصودش هم برسد حتی اگر هیچ کس تقصیری نداشت خدا ممکن است برای امتحان کردن همین صحنه ها را بیافریند

خدا در عرض یک لحظه همه ی عالم را همینطور اداره می کند

با این نگاه تک تکِ لحظات ما صحنۀ امتحان الهی است و باید در لحظه لحظۀ زندگی خود مراقب باشیم.