خوب در مقاله قبل گفتیم بهترین راه برای تشخیص انواع “مَن” استفاده از شیوه ترجمه است اگر هنوز در باره انواع مَن در عربی کنکورسوال دارید بهتر از از آن مقاله دیدن فرماید . در ادامه به سر «ما» می رویم. مای کافّه به حروف مشبهه الفعل می‌چسبد و آنها را از عمل بازمی‌دارد و غیر عامل و مبنی بر سکون است.
۱) مای نافیه:
برای منفی کردن است و غالبا بر سر ماضی می آید: ما ذَهَبَ ( نرفت) البته گاهی بر سر مضارع هم می آید
(ما آکُلُ: نمی خورم)
۲) مای کافّه:
به حروف مشبهه می چسبد و آنها را خنثی می کند.( اِنّما)
۳) ما موصول:
غالبا وسط جمله می آید و به معنی “چیزی که” یا “آنچه” می باشد.
۴) ما شرطیه:
اول جمله می آید و پس از آن دو فعل به کار می رود و به معنی “هرچیز” یا “هرچه” می باشد.
۵) ما استفهامیه:
- برای سوال کردن است و به معنی “چه چیزی” می باشد.
- بهترین راه برای تشخیص انواع ما ترجمه است.
- از میان انواع ما، مای نافیه و کافّه حرف و بقیه اسم اند.
نکته:
از میان انواع مَن و مای اسم، مَن و مای موصوله معرفه است و سایر آنها نکره می باشند.
نکته:
هر فعلی که پس از موصول می آید، جمله صِله نامیده می شود و نقشی در جمله نمی پذیرد:
” هوَ الّذي یدرُسُ العربیّه”
هوَ: مبتدا
الّذي: خبر
یدرسُ: جمله صله و لا محلّ لها من الاعراب یعنی نقشی ندارد
العربیّه: مفعول به
6)مای شبیه به لیس
مانند افعال ناقصه عمل می‌کند و اسم آن مرفوع و خبرش منصوب است.
مَا هذا بَشراً
هذا: اسم ما و محلاً مرفوع
بَشراً: خبر و منصوب
7) مای تعجبیه
بر سر فعل تعجب «ما افعلَ» می‌آید و همیشه نقش مبتدا و محلاً مرفوع را داراست و در تجزیه می‌گوییم: (نکره و مبنی بر سکون)
مَا اجمَلَ الربیعَ
مَا: مبتدا و محلاً مرفوع
